ziyalanmaq

f.

1. İşıqlanmaq, nurlanmaq. Günəş çıxdı, ziyalandı yer üzü; Cilalandı səfalandı yer üzü. A. S.. Ziyalanır bütün evlər, cahan olur rövşən. H. C..

2. məc. Maariflənmək. Elm ilə ziyalanar bu millət; Qalxar bu təəssübü cəhalət. . . A. S..